آسانسورهای کششی
آسانسور کششی یکی از پرکاربردترین انواع آسانسور بوده که برای حرکت کابین آسانسور از سیستم کشیدن سیم بکسل روی فلکه موتور استفاده می کند. وزن کابین با استفاده از وزنه تعادلی که برای اولین بار در سال 1900 معرفی شد متعادل می شود. امروزه در برخی آسانسورها از تسمه های فیبر کربنی به جای سیم بکسل فولادی استفاده می کنند. این تسمه ها به دلیل پوشش با اصطکاک بالا و هسته فیبر کربنی و پروفیل تخت ، بسیار سبک هستند. همچنین این تسمه ها نیازی به روغن و روان کننده ندارند. همه این ویژگی ها باعث می شود آسانسورهای کششی در مصرف انرژی کارآمد و برای کاربردهای بلندمرتبه مناسب باشند. سه نوع اصلی آسانسور کششی وجود دارد:
انواع آسانسورهای کششی:
مقدمه ای از صنعت آسانسور
تاریخچه استفاده از آسانسور ها به زمانهای بسیار گذشته برمیگردد به نحوی که با اسناد تاریخی بدست آمده 236 سال قبل از میلاد مسیح در مورد دستگاه های بالابرنده مدارکی به دست آمده است . و آن در کتابی است کویترووس معمار رومی از وسیلهای به نام آسانسور نام برده و طراحی و ساخت این آسانسور توسط «ارشمیدس» در حدود 236 سال پیش از میلاد مسیح انجام گردیده است. درواقع موارد ابتدایی استفاده از آسانسور همزمان با نیاز انسان به جابجایی مصالح و سنگها برای ایجاد بناهای فاخر بوده، زمانی که از حیوانات بوسیله طنابهایی با ساده ترین لوازم حمل مصالح صورت میگرفت .
اما آسانسور با کاربردی شبیه با آسانسورهای امروزی در فرانسه و به درخواست لویی چهاردهم پادشاه فرانسه ساخته شد ! که مردم به آن صندلی پرنده میگفتند .در سال 1743، یک آسانسور شخصی با نیروی انسانی برای پادشاه لوئیس پانزدهم ساخته شد که آپارتمان او در ورسای را با معشوقهاش، مادام دو شاتورو، که یک طبقه بالاتر از خانهاش بود، متصل میکرد.
در اواسط قرن 17 و با شروع انقلاب صنعتی که از انگلستان به سایر نقاط اروپا رسید از آسانسورهایی با سیستم موتور بخار برای جابجایی مواد سنگین در کارخانه ها استفاده میکردند . در سال 1823 “برتون و هامر” دو معمار انگلیسی آسانسوری با سیستم بخار را ساختند تا بوسیله آن مردم از منظره ای بینظیر لندن را ببینند .
در سال 1846 نوعی از آسانسورهای هیدرولیک توسط “سر ویلیام آرمسترانگ” و با پیروی از قانون پاسکال ساخته شد که عموما برای جابجایی بارهای سنگین در اسکه ها و بنادر استفاده میشدند و به دلیل ارتفاع بلند ساختمانها راهکاری برای استفاده از این آسانسورها در منازل وجود نداشت
بنیانگذار شرکت اُتیس
در سال 1852، الیشا اوتیس، مخترع آمریکایی به یونکرز، نیویورک نقل مکان کرد تا برای شرکت Maize & Burns کار کند. این مالک شرکت، جوزیا مایز بود که الهام بخش اوتیس برای شروع طراحی آسانسور شد. مایز به یک دستگاه بالابر جدید برای بلند کردن تجهیزات سنگین به طبقه بالای کارخانه خود نیاز داشت.
برای جوزیا مایز، مالک شرکت تخت خواب سازی، “اوتیس” وسیله ای را اختراع کرد که او آن را «بهبود ترمز دستگاه بالابر» نامید و اختراع جدید خود را در نمایشگاه کریستال پالاس در نیویورک در سال 1854 به عموم مردم نشان داد. در زمان برگزاری نمایشگاه ، اوتیس کابین آسانسور را به بالای ساختمان برد و سپس عمداً کابلهای آسانسور را قطع کرد ،در بهت و حیرت بازدیدکنندگان از نمایشگاه کابین آسانسور با استفاده از ترمزهایی که “اوتیس” اختراع کرده بود در لحظه متوقف شد.
در حقیقت “اوتیس” مخترع اولین آسانسور نبود، ترمزهایی که او در آن زمان اختراع کرد و به مرور زمان بهبود یافت و در آسانسورهای مدرن امروزی استفاده می شود، آسمان خراش ها را به یک واقعیت عملی تبدیل کرد.
در سال 1857، Otis و شرکت Otis Elevator شروع به تولید آسانسورهای مسافربری کردند. یک آسانسور مسافری با نیروی بخار توسط برادران اوتیس در یک فروشگاه بزرگ پنج طبقه متعلق به E.W.Haughtwhat & Company در منهتن نصب شد. این اولین آسانسور عمومی جهان بود.
بیوگرافی الیشا اوتیس
الیشا اوتیس در 3 اوت 1811 در هالیفاکس، ورمونت، کوچکترین فرزند از شش فرزند متولد شد. اوتیس در بیست سالگی به تروی نیویورک نقل مکان کرد و به عنوان راننده واگن مشغول به کار شد. او در سال 1834 با سوزان ا.هاتون ازدواج کرد و صاحب دو پسر شد. متأسفانه همسرش فوت کرد و اوتیس جوان با دو فرزند کوچک باقی ماند.
در سال 1845، اوتیس پس از ازدواج با همسر دوم خود، الیزابت A. Boyd، به آلبانی، نیویورک نقل مکان کرد. اوتیس شغلی به عنوان مکانیک چیره دست در ساخت تختخواب برای Otis Tingley & Company پیدا کرد. در اینجا بود که اوتیس برای اولین بار شروع به اختراع کرد. از اولین اختراعات او می توان به ترمز ایمنی، تراش های ریلی برای سرعت بخشیدن به ساخت ریل و چرخ توربین بهبود یافته اشاره کرد.
اوتیس در 8 آوریل 1861 بر اثر دیفتری در یونکرز، نیویورک درگذشت…